Pokhara, het einde!
Blijf op de hoogte en volg Martina
17 Juli 2014 | Nepal, Mangal Bajar
Hallo allemaal!
Daar ben ik weer, dit keer vanuit Pokhara, met een kort verslag van het project en afsluitend een wat vervelende mededeling.
Vrijdag heb ik de bus gepakt naar Pokhara, vanuit mijn favoriete stad Kathmandu (ik mis t nu al....).
Aangekomen in Pokhara heeft Binod me op de motor opgehaald en me naar mijn guest house gebracht. Daar heb ik moeders ontmoet en me geïnstalleerd. na n snelle douche ben ik meteen met Binod naar het schooltje en weeshuisje gegaan.
Het project valt heel erg tegen. Er is op school niks te doen (vanwege examens waar wij niks vanaf wisten en aansluitend daarop de vakantie die volgens Vrijwillig Wereldwijd pas in oktober zou zijn) en in het weeshuis is het vies, klein en de kinderen zijn ontzettend brutaal en onbeleefd. ze zien ons als speelgoed- of snoepwinkel en hebben een behoorlijke 'attitude' als ze niks krijgen. Daarbij troffen we nog vijf nieuwe vrijwilligers aan uit Frankrijk (waar wij ook niks van af wisten).
Er is niemand die ons aanwijzingen geeft wat we kunnen doen en initiatief nemen om zelf wat te ondernemen is nu erg lastig, want er er is geen ruimte en we zijn met veel teveel. Er zitten meestal ongeveer 12 kinderen, wij zijn nu al met 9 vrijwilligers en volgende week komt er nog eentje bij.
Dus kort gezegd; je komt naar een project om mensen te helpen en kunt helemaal niks uitvoeren omdat je niet goed geïnformeerd word over de gang van zaken daar.
Daar was niet echt blij mee, zoals je misschien wel kunt begrijpen..
Vandaar ook dat ik Binod heb gevraagd te helpen mijn ticket om te boeken, zodat ik aanstaande zondag naar huis kan.
Ik had het in Kathmandu al niet naar mijn zin, maar hoopte dat het hier beter zou worden. Nepal is mooi, maar de plaats waar ik zit lijkt in de verste verte niet op wat ik verwacht had en gezien had op foto's en filmpjes; Golfplaten huisjes, hutjes en winkeltjes afgewisseld door enorme huizen, veel afval op de grond en vooral heel erg druk hier in de stad. Wat dat betreft viel de hele reis mij al van begin af aan erg tegen. Ik had verwacht kennis te kunnen maken met het echte Azië, het Hindoeïsme en het Boeddhisme,
maar meer dan een paar loslopende koeien en wat rijstvelden in de verte is dat hier niet. De stad is erg vies, westers en toeristisch. De Nepalese cultuur is hier ver te zoeken daardoor.
Natuurlijk kwam ik hier vooral om les te geven en de kinderen te helpen, maar ook om de cultuur te leren kennen en wat van het land te zien. Dat dit allemaal niet kan, dat het project dus absoluut niet is wat ik verwacht had en dat ik niet kan doen waarvoor ik kwam, maakt dat ik liever naar huis ga.
de aankomende week ga ik proberen nog zoveel mogelijk mee te pikken van Nepal zelf en natuurlijk kijken of ik de laatste dagen alsnog zoveel mogelijk kan betekenen voor de kinderen en mensen hier.
Ik vind het ontzettend jammer dat mijn reis zo moet eindigen maar ik heb niet het gevoel dat ik er goed aan zou doen om hier te blijven.
Voor de mensen die graag mijn blogs volgen, sorry! Foto's blijven wel komen op mijn Facebook, maar dit zal mijn laatste blog zijn vanuit Nepal.
Namaste, bedankt en tot in Nederland!
Daar ben ik weer, dit keer vanuit Pokhara, met een kort verslag van het project en afsluitend een wat vervelende mededeling.
Vrijdag heb ik de bus gepakt naar Pokhara, vanuit mijn favoriete stad Kathmandu (ik mis t nu al....).
Aangekomen in Pokhara heeft Binod me op de motor opgehaald en me naar mijn guest house gebracht. Daar heb ik moeders ontmoet en me geïnstalleerd. na n snelle douche ben ik meteen met Binod naar het schooltje en weeshuisje gegaan.
Het project valt heel erg tegen. Er is op school niks te doen (vanwege examens waar wij niks vanaf wisten en aansluitend daarop de vakantie die volgens Vrijwillig Wereldwijd pas in oktober zou zijn) en in het weeshuis is het vies, klein en de kinderen zijn ontzettend brutaal en onbeleefd. ze zien ons als speelgoed- of snoepwinkel en hebben een behoorlijke 'attitude' als ze niks krijgen. Daarbij troffen we nog vijf nieuwe vrijwilligers aan uit Frankrijk (waar wij ook niks van af wisten).
Er is niemand die ons aanwijzingen geeft wat we kunnen doen en initiatief nemen om zelf wat te ondernemen is nu erg lastig, want er er is geen ruimte en we zijn met veel teveel. Er zitten meestal ongeveer 12 kinderen, wij zijn nu al met 9 vrijwilligers en volgende week komt er nog eentje bij.
Dus kort gezegd; je komt naar een project om mensen te helpen en kunt helemaal niks uitvoeren omdat je niet goed geïnformeerd word over de gang van zaken daar.
Daar was niet echt blij mee, zoals je misschien wel kunt begrijpen..
Vandaar ook dat ik Binod heb gevraagd te helpen mijn ticket om te boeken, zodat ik aanstaande zondag naar huis kan.
Ik had het in Kathmandu al niet naar mijn zin, maar hoopte dat het hier beter zou worden. Nepal is mooi, maar de plaats waar ik zit lijkt in de verste verte niet op wat ik verwacht had en gezien had op foto's en filmpjes; Golfplaten huisjes, hutjes en winkeltjes afgewisseld door enorme huizen, veel afval op de grond en vooral heel erg druk hier in de stad. Wat dat betreft viel de hele reis mij al van begin af aan erg tegen. Ik had verwacht kennis te kunnen maken met het echte Azië, het Hindoeïsme en het Boeddhisme,
maar meer dan een paar loslopende koeien en wat rijstvelden in de verte is dat hier niet. De stad is erg vies, westers en toeristisch. De Nepalese cultuur is hier ver te zoeken daardoor.
Natuurlijk kwam ik hier vooral om les te geven en de kinderen te helpen, maar ook om de cultuur te leren kennen en wat van het land te zien. Dat dit allemaal niet kan, dat het project dus absoluut niet is wat ik verwacht had en dat ik niet kan doen waarvoor ik kwam, maakt dat ik liever naar huis ga.
de aankomende week ga ik proberen nog zoveel mogelijk mee te pikken van Nepal zelf en natuurlijk kijken of ik de laatste dagen alsnog zoveel mogelijk kan betekenen voor de kinderen en mensen hier.
Ik vind het ontzettend jammer dat mijn reis zo moet eindigen maar ik heb niet het gevoel dat ik er goed aan zou doen om hier te blijven.
Voor de mensen die graag mijn blogs volgen, sorry! Foto's blijven wel komen op mijn Facebook, maar dit zal mijn laatste blog zijn vanuit Nepal.
Namaste, bedankt en tot in Nederland!
-
17 Juli 2014 - 10:04
Jennie:
Hoi Martina,
Wat een enorme teleurstelling zeg, zoveel goede wil, zoveel energie en zoveel geld geïnvesteerd en dan spat het zo uiteen. Denk dat de organisatie even goed op hun hoofd moet krabbelen. Vind het heel jammer voor je, hopelijk heb je nog een leuke week en ik wens jou een goede reis terug.
Groetjes,
Jennie -
17 Juli 2014 - 12:34
Mama:
Jammer meis, je gaat met de beste bedoelingen heen en krijgt dan zo het deksel op je neus. Ook heel jammer dat de stad en de kinderen tegenvallen. Op de foto's viel me ook al op dat het weeshuis een armoedige en smerige boel is. En om met tien vrijwilligers twaalf kindertjes bezig te moeten houden is ook een volkomen idiote onderneming. Een ervaring rijker en een illusie armer om het maar een beetje filosofisch te beschouwen. Ik hoop dat je van je laatste dagen toch nog wat kunt genieten. Tot snel, kus van mams xxx -
17 Juli 2014 - 13:22
Carola:
Joh dat zou je ook niet verwachten. Ik bedoel, je gaat daar heen om les te geven en dan hebben ze examens en vakantie. En met tien vrijwilligers op 12 brutale apen is ook een beetje overdreven. Wat ontzettend zonde en slecht geregeld van die organisatie!
Ik vind het echt rottig dat het niet echt top is daar en je hebt groot gelijk om dan maar nog even zoveel mogelijk te zien van Nepal en dan terug naar huis te gaan. Als je de 25 ste er al weer bent? Kom je dan toch naar mijn verjaardag bbq met Bart? ;)
Ik zou trouwens ook wat geld terug proberen te halen op de organisatie.
Geniet nog even met volle teugen en bezoek alle mooie plekken. Dan zien we je daarna!
Xx -
17 Juli 2014 - 13:51
Meggie:
Wat ontzettend Jammer... :-( :'( !!!
Begrijpelijk dat je dan net zo goed naar huis kan... veel sterkte en ik hoop dat je toch nog wat mooie dinge tegenkomt deze week!
XxX <3 -
18 Juli 2014 - 23:01
Marja:
hey Tinus,
Jammer! Treur niet te lang. Weer een ervaring rijker..... Terug in Nederland nog lekker vakantie om evengoed leuke dingen te doen ... Goede thuisreis, dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
