Namaste lieve mensen

Daar is dan eindelijk mijn eerste echte blog.
ik ben gisteren aangekomen in Kathmandu, na n behoorlijk pittige vlucht. Op het vliegveld naar de bagageband gegaan en gewacht op mijn tas. en gewacht. en gewacht. ennn gewacht.... geen tas.
hup naar de balie, klachtenformulier invullen en morgen zou die er zijn. prima. ik naar de taxi en die heeft me naar het hotel gebracht. Ik heb meteen dezelfde dag een SIM kaartje gekocht, dus heb nu ook een Nepalees nummer. Je kunt me daarop als je wil bereiken ( 00977-9813243487) ik heb ook mijn eigen telefoon mee en soms wifi.

vandaag heb ik eerst mijn tas opgehaald, even opgefrist (heerlijke luxe is dat, schone kleren!) en ben een sight seeing tour gaan doen met de taxi.
Ik ben langs vier tempels geweest, twee boeddhistische en twee hindoeistische tempels. er is van alles te zien daar, maar voor mij was het t allemaal net niet. de eerste tempel was monkey tempel. wel leuk, allemaal aapjes die rondlopen en mensen aanvallen om hun eten. en dan die Nepalezen er boos achteraan met n stokje om ze een lesje te leren, maar krijg ze maar is te pakken!
de tweede tempel was de Boudha tempel (naam zegt het al) maar daar was weinig aan. betaal je entree om n koepel met wat slingertjes te zien..

de derde tempel was de grootste, de Pashupatinath. hier moest ik wel 1000 rupees betalen voor entree, maar het was wel mooi. Ik kreeg een hele rondleiding en allerlei dingen werden uitgelegd. over de fertility temples, de holy men, van alles. Toen stond ik ineens in een grote rookpluim... bleek dat ze lijken aan het verbranden waren daar. doodnormaal, doen ze elke dag. je mocht ook gewoon staan kijken (heb ik natuurlijk wel even gedaan, maar ik vond t wel een beetje freaky). Dat verbranden doen ze met alle Boeddhisten en Hindoes trouwens, maakt niet uit welke stand. alleen baby's niet, die worden begraven in het bos erachter net als in Nederland, vertelt mijn gids. Toen ik later een man zag lopen met een pakketje met zijn dode baby erin en een andere man met twee scheppen over zijn schouder werd me duidelijk dat ze t zelf doen. toch niet helemaal zoals in Nederland ben ik bang!

Verder heb ik nog weinig gedaan of meegemaakt, in elk geval not worth mentioning. Kathmandu is absoluut niet mijn stad, mijn plek of mijn ding. Ik vind alles tot nu toe nogal tegenvallen. je ziet mooie foto's dus verwacht een hele hoop maar in werkelijkheid stelt het allemaal geen reet voor vond ik. in elk geval om er alleen te zitten is dit niet de fijnste stad! Morgenochtend vroeg pak ik de bus naar Pokhara en hoop dat het daar leuker is. Voor nu ben ik klaar, alhoewel...?

speciaal voor Nico dan nog even wat wistjedatjes!

wist je dat;
- ik een kamergenoot heb? hij is ongeveer 10 cm groot en bruin net n beetje rood en voelsprieten. ik noem hem Mr. Cockroach.
- het hier best wel op Afrika lijkt? alle stalletjes, winkeltjes, straatjes, verkeer...
- als ik het dan toch over verkeer heb..; wegmarkering voor mietjes is? en files ook. je gaat toch niet staan wachten als je ergens langs kan. die tegenliggers wijken wel hoor, desnoods via de berm.
- je hier helemaal gillend gek word van de toeters? toet toettoet toet toet. mensen toeteren als ze erlangs gaan, als je opzij moet, als ze naar links gaan, als ze naar rechts gaan, als ze een bekende zien, als ze ertussen willen, als ze ertussenuit willen, als er iemand anders naar ze toetert, als ze stilstaan, als ze rijden of als ze gewoon al twee hele minuten hun toeter niet gebruikt hebben..

nou dat was het dan voor de eerste paar dagen. als je foto's wilt zien, kijk over twee minuten even op mijn facebook! geen idee wanneer ik weer wifi heb dus weet niet wanneer mijn volgende verhaal erop staat. Tot dan dan!!!